Atopik dermatit (AD)

AD tedavisi çeşitli kategorilere bölünebilir:

1. Kimyasallar, deterjanlar, yün, evdeki toz parçacıkları, polen (ağaç, çimen yabani ot), hayvan danderi (kedi, köpek) küf gibi tetikleyici faktörlerin azalımı gereklidir ve kontak kurulmaması gereken tetikleyici faktörleri barındıran kuaförlük, sağlık bakımı ve yapılar gibi mesleklerden kaçınılmalıdır. Evdeki toz parçacıklarının rolü tartışma konusudur ancak tozun yatak odasında azalmasının tedavi gelişimiyle yakından ilgili olduğu görülmüştür. Artan yaşla birlikte süt, yumurtanın beyazı, yer fıstığı ve soya fasulyesi gibi gıda alerjilerinin önemi hızlı bir şekilde düşer. Aeroalerjenlerin görülme sıklığı yaşla beraber artar ve belirli gıdalara karşı alerjiler oluşabilir. Bu tip I alerjileri prik testiyle tanımlanmalıdır. Gıda alerjilerine pozitif tepki verilmesi durumunda, belirli diyet kılavuzları uygulanmalı bu gıdalardan uzak durulmalıdır.


2. Genel tedavi stratejileri uygulanmalıdır. Yumuşatıcıların sıkça kullanımıyla cilt kuruluğunun önlenmesi AD tedavisinin ana dayanağıdır.


3. Bakteri veya mantar süperenfeksiyonu durumunda, topikal antimikrobiyaller belirli bir süre için yararlıdır (bkz “Topikal Antifungal” and “Topikal Antimikrobiyaller/Antiseptikler”).


4. Topikal kortikosteroidler orta ila ciddi AD için ilk basamak tedavisidir ve özgün lokalizasyona göre farklı modellerde uygulanmalıdır (bkz “Özgün lokalizasyonlarda tedavi”).


5. Topikal immünomodülatörler sonuçlarıyla AD tedavisinde kullanılan ikinci basamak tedavisidir.


6. dishidroz/hiperhidroz olması durumunda, ellerde ve ayaklarda yerel çeşme suyu iyontoforesizi.


7. Sistemik antihistaminler özellikle yatıştırıcı olanları uyumayı önleyen kaşıntıları olan veya kendini gece boyunca kaşıyan hastaların rahatlamasını sağlar. AD tedavisinde uygulanan H1 antihistaminlerin değeri klinik çalışmalarda tartışmalara yol açmaktadır ve kanıtlar hala yetersizdir.


8. Ciddi kronik ve tedaviye dirençli AD formlarında, sistemik siklosporin önerilebilir.


9. Ciddi bir şekilde artan vakalarda sistemik kortikosteroidlerin kısa süreli kullanımı akut semptomların rahatlamasını sağlayabilir ancak uzun süreli kullanım için özellikle ciddi AD’nin kronik formlarında terapötik bir rejim değildir.


10. AD’yi iyileştirmek için çok sayıda fototerapi rejimleri bildirilmiştir. AD vakalarında uygun hastalarda topikal tedaviye ek olarak fototerapinin profesyonel gözetim altında uygulanması kesinlikle yararlıdır. Terapötik başarı hastalık durumunun tanınmasında doğru fototerapi seçimine bağlıdır. Uygun bir fototerapi rejiminin seçilmesi hastanın kişisel yapısı ve gereksinimleri göz önünde bulundurularak dermatolog tarafından yapılmaktadır.